Kiełbasa i sznurek

Dwóch interlokutorów, sarkastycznych i kąśliwych, w dyskusji o tym i owym. O wódce, Marii Kaczyńskiej, kondycji polskiego języka i zachwytach nad klasyką poezji. Kiełbasa i sznurek to uczta czytelnicza najwyższych lotów.
To publikacja językoznawcy, profesora Jerzego Bralczyka, oraz dziennikarza, Michała Ogórka. Dyskusja dwóch gawędziarzy, którzy płynnie przechodzą z tematu na temat, zahaczając chyba o każdy możliwy aspekt polskiej kultury. Jest zajadła dyskusja o wódce, w której cytuje się Tuwima, są niewysublimowane żarty o politykach i ich małżonkach oraz przywoływanie sposobów na kontrargumentację, zaczerpniętych i zasłyszanych w komunikacji miejskiej.
Przede wszystkim są niuanse językowe, ciekawe zabawy słowem i przepiękna, czysta polszczyzna. Dowiemy się, że nie każda rozmowa służy rozmawianiu, że kochamy tak naprawdę uszami, a słowotok jest dobry, jeśli jest sensowny. Czytelnik ma wrażenie bycia obok rozmówców, niejako podsłuchiwania ich dyskusji, i z każdym rozdziałem chce więcej i więcej. Dialogi niekoniecznie są ciekawe ze względu na to, jak są wypowiadane, ale przede wszystkim na to, o czym traktują. Tandem, który z lekkością pląsa werbalnie na kolejnych kartach, zaczaruje Czytelnika do samego końca.
Michał Ogórek jest dziennikarzem i felietonistą, autorem około dwudziestu publikacji satyrycznych, wśród których znajdują się takie pozycje jak: Dobra zmiana grubą kreską, Koń by się uśmiał czy Mr O'goreck. Jerzy Bralczyk jest natomiast polskim językoznawcą, profesorem nauk humanistycznych, autorem słowników oraz publikacji o tematyce językowej. Do najbardziej znanych należą: Pokochawszy. Miłość w języku, Rozmowy przy stole, O języku propagandy i polityki oraz Wiem, co mówię, czyli o dobrej komunikacji.